Ο ηλίθιος των άκρων

Τον προγκήξανε πολλοί, στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Στις ΗΠΑ ανέφερε ότι "πρέπει να αντιμετωπιστεί και το άλλο άκρο, αυτό που μας θέλει έξω από την ΕΕ και το ΝΑΤΟ". Στο Ισραήλ δεν τόλμησε να εκφράσει την ίδια ακραία άποψη, ταυτίζοντας τη ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ με τον ΣΥΡΙΖΑ, γιατί αντιλαμβάνεται την ευαισθησία των Ισραηλινών σε θέματα Ναζισμού.

Επιστρέφοντας στην Ελλάδα και μη έχοντας να υπερηφανευτεί για κάτι, αφού ακόμα και το ΔΝΤ αποδόμησε το success story του, την ώρα που αυτός δεν βλέπει ότι το ύψος του χρέους παραμένει σε δυσθεώρητο, μη εξυπηρετήσιμο επίπεδο, ούτε τους 1,5 εκατ. ανέργους και τις χιλιάδες αυτοκτονίες βλέπει, γι' αυτό λοιπόν επανήλθε στην προσφιλή του θεωρία των δύο άκρων.

Ο πανικός του για την τραγική αποτυχία τον οδήγησε να αμφισβητήσει και την απόφαση της δικαιοσύνης για τη ΜΑΡΦΙΝ. Χρέωσε εμμέσως τον θάνατο των τριών ανθρώπων στο ΣΥΡΙΖΑ. Έφτασε στο σημείο να θεωρήσει ότι οι αντιδράσεις για την καταστροφή στους ανθρώπους και το περιβάλλον που συνεπάγεται η δραστηριότητα της ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣ στις Σκουριές, είναι βία.

Με τη λογική του Σα(χλα)μαρά, οι Έλληνες που εξεγέρθηκαν κατά των Τούρκων το 1821 και κατά των φασιστών της χούντας το 1973, κάποιους από τους οποίους έχει στην κυβέρνησή του, ασκούσαν βία άξια τιμωρίας.

Δεν είναι ότι δεν αντιλαμβάνεται ο Σα(χλα)μαράς που μας οδηγεί αυτή η λογική. Ακόμα και δικοί του βουλευτές αντιδρούν. Θεωρεί ότι αυτός είναι ο μόνος τρόπος, υποστηρίζοντας ότι δίλημμα είναι νομιμότητα ή ανεξέλεγκτη βία, να παραμείνει στην εξουσία. Και ως γνήσιος εκπρόσωπος της Δεξιάς, θεωρεί ότι η παραμονή στην εξουσία αξίζει κάθε θυσία. Ακόμα και του λαού και της χώρας, ο ηλίθιος.