Να χρωστάς σε 4 τράπεζες, δύο απ’ αυτές να σου έχουν στείλει ήδη εξώδικα. Να μην έχεις χρήματα για φαγητό για σένα και όσους (από δική σου ή δική τους επιλογή) ζουν μαζί σου. Να χρωστάς ενοίκια από τον περσινό Ιούλιο και να σε κυνηγάνε. Να μην έχεις χρήματα για πετρέλαιο ή βενζίνη. Να σου κόβουν το ρεύμα. Να μην έχεις κανένα να σε ακούσει, να πεις το πρόβλημά σου ή να ζητήσεις βοήθεια. Κι αυτό γιατί ο καθένας αντιμετωπίζει τα δικά του προβλήματα και, κυρίως, δεν είναι διατεθειμένος να του αλλάξεις τη νιρβάνα που μέσα της χαμένος βρίσκεται.
Κι όλα αυτά γιατί είσαι άνεργος. Γιατί ποτέ δεν σκέφτηκες να κρατήσεις τη γνώμη σου για τον εαυτό σου. Και το έκανες όχι για να φέρεις τον άλλο σε δύσκολη θέση, αλλά για να τον βοηθήσεις να γίνει καλύτερος άνθρωπος. Πιστεύοντας ότι όλοι σκέφτονται και λειτουργούν όπως εσύ. Που επιζητάς την κριτική για να μάθεις περισσότερα, να ανοίξεις τους ορίζοντές σου, να γίνεις καλύτερος. Που ευγνωμονείς εκείνους που σου δείχνουν τα λάθη σου. Έλα όμως που οι περισσότεροι άνθρωποι (μήπως όλοι;) δεν γουστάρουν να τους λένε ότι έκαναν κάπου λάθος. Και όταν εσύ το κάνεις, αντιδρούν άσχημα. Σου κόβουν την καλημέρα, εξαφανίζονται από τη ζωή σου και σε διαβάλλουν όπου και όπως μπορούν.
Κι όλα αυτά να τα σκέφτεσαι (γιατί άραγε) σήμερα.
Είμαστε πολλοί.
ReplyDelete