Ο Βούδας

Το ρόλο του Βούδα έχει επιλέξει ο Καραμανλής στο θέμα των ομολόγων. Παρά τον ορυμαγδό των πληροφοριών και των καταγγελιών που αγγίζουν ακόμη και υπουργούς της κυβέρνησής του, ο Καραμανλής το παίζει Βούδας πιστεύοντας ότι ο θόρυβος θα κοπάσει. Ακολουθεί την ίδια ακριβώς τακτική που είχε και στο Υπουργείο Πολιτισμού, όσο κατείχε τη θέση του υπουργού. Παρ' όλες τις φήμες που υπήρχαν ότι γινόταν πανηγύρι με τα κονδύλια του υπουργείου, τα οποία διοχετεύονταν (και εκεί) στους ημέτερους αποκλειστικά.

 

Πιστεύει ότι μένοντας μακρυά από όσα συμβαίνουν και αφήνοντας τους άλλους, που ο ίδιος επέλεξε, να εκτίθενται, δεν θα κατηγορηθεί ποτέ για τίποτα κι από κανέναν. Φρούδες ελπίδες ενός μωρού Βούδα. Μήπως όμως πιστεύει δικαιολογημένα ότι έχουμε ασθενή μνήμη; Και μήπως εμείς του δώσαμε αυτό το δικαίωμα; Μήπως στην ουσία γίναμε Βουδιστές;