One-way ticket

Γλυκιά Αμαλία,
εσύ έφυγες νωρίς, πολύ νωρίς. Τα βρωμερά παχύδερμα που φρόντισαν να σου βγάλουν το one-way ticket, είναι όλα στη θέση τους. Το ίδιο και ο υπουργός τους. Ελπίζω η μπόχα και η δυσωδία που αποπνέουν, να μη σε φτάνει εκεί που είσαι. Αλλά μπορείς να είσαι ήσυχη. Τους έχουμε βγάλει one-way ticket για τη χώρα του απόλυτου χλευασμού. Τους προγράψαμε όλους και όλες:

Θόδωρος Χρυσικόπουλος, Ορθοπεδικός - Επιμελητής στο ΚΑΤ.
Ιωάννης Τεσσέρης, καθηγητής Νευροχειρουργικής, πρώην διευθυντής της αντίστοιχης κλινικής στον Ερυθρό Σταυρό. Θωμάς Ζαμπέλης, Αιγινήτειο Νοσοκομείο. Βασίλης Θούας, Ρευματολόγος, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Λυμπερόπουλος, καθηγητής ακτινολογίας. Παναγόπουλος, νευρολόγος. Οι δύο τελευταίοι ανήκουν στην ομάδα της Κλημεντίνης Καραγεωργίου. Η Καραγεωργίου ανήκει στον ίδιο εσμό. Κλημεντίνη Καραγεωργίου, καθηγήτρια Νευρολογίας και διευθύντρια της Νευρολογικής κλινικής του Γενικού Κρατικού Αθηνών. Κωνσταντίνος Στάμος, χειρούργος ορθοπεδικός, καθηγητής Ορθοπεδικής, πρώην διευθυντής Ορθοπεδικής Κλινικής του ΚΑΤ και νυν διευθυντής αντίστοιχης κλινικής στο Ερρίκος Ντυνάν.
Παπασάϊκα και Μάνου (κυρίες), Επιτροπή έγκρισης φαρμάκων εξωτερικού του ΙΚΑ.
Δημήτρης Αβραμόπουλος, Υπουργός Υγείας.

Εάν ψηφιστεί ποτέ νόμος στην Ελλάδα που θα εξορίζει τα καθίκια, θα είναι οι πρώτοι που θα φύγουν.

Αλλά υπάρχουν και οι άλλοι, οι διαφορετικοί, αυτοί που είναι ΑΝΘΡΩΠΟΙ:

Γιώργος Κλούβας, γιατρός ογκολόγος - χημειοθεραπευτής & κυρίες Χατζάκη και Τζώρτζου από την Κοινωνική Υπηρεσία, στο Ερρίκος Ντυνάν όλοι, Αθηνά Βαδαλούκα, Ιατρείο Πόνου στο Αρεταίειο Νοσοκομείο και το Ιατρικό Κέντρο Γιάννης Σάρμας, νευρολόγος στο Πανεπιστημιακό Ιωαννίνων, Πέννυ Λιόση, ακτινοθεραπεύτρια στον Άγιο Σάββα, Λουίζα Βίνη, ακτινοθεραπεύτρια στο Ιατρικό Κέντρο Αθηνών, Βαγγέλης Μπριασούλης, ογκολόγος - χημειοθεραπευτής στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Ιωαννίνων

Και μια προσωπική κατάθεση:


9 Ιουλίου 2002. Είμαι με μοτοσικλέτα στη Λ. Κηφισιάς, στη γωνία με την Πεντέλης στο Μαρούσι. Πίσω μου 40-50 μέτρα βρίσκεται ένα ασθενοφόρο που οι σειρήνες του ουρλιάζουν. Έχουμε κόκκινο φανάρι. Αποφασίζω να κόψω τα αυτοκίνητα που βγαίνουν από την Πεντέλης. Ξεκινάω σιγά-σιγά, σταματάω τα αυτοκίνητα στα δύο πρώτες λωρίδες και ένας ηλικιωμένος στη τρίτη λωρίδα δεν σταματάει και πέφτει πάνω μου. Βγαίνει από το αυτοκίνητο και μου λέει "Πού πας ρε κωλόπαιδο;" Απαντώ "Δεν ακούτε το ασθενοφόρο;" Και με στέλνει αδιάβαστο λέγοντας "Και τί με νοιάζει εμένα;".


Ο βραχίονας του δεξιού μου χεριού είχε αλλάξει σχήμα. Σταματάω ένα ταξί (ο ηλικιωμένος οδηγός του αυτοκινήτου έφυγε) και, ξεχνώντας τελείως ότι το ΚΑΤ απέχει από το συγκεκριμένο σημείο ένα χιλιόμετρο, ζητάω από τον οδηγό να με μεταφέρει στο ΥΓΕΙΑ. Εκεί στα εξωτερικά Ιατρεία, με το κράνος και την τσάντα του computer στο αριστερό χέρι, μου λένε ότι πρέπει να πληρώσω πριν οτιδήποτε άλλο! Αφού πλήρωσα μου βγάζουν ακτινογραφία. Δείχνει συντριπτικό κάταγμα. Θεραπεία (μου είπε ο γιατρός που εξέτασε την ακτινογραφία) μόνο με εγχείρηση. Με παραλαμβάνει ο εφημερεύων εκείνη τη μέρα ορθοπεδικός, Στυλιανός Κασωτάκης. Μου επαναλαμβάνει τη διάγνωση του προηγουμένου γιατρού (περί εγχείρησης) και προσθέτει ότι ο ίδιος ακολουθεί μια παλιά κινεζική μέθοδο ανάταξης και με ρωτάει αν δέχομαι να κάνει μια προσπάθεια, μήπως και αποφύγω την εγχείρηση. Δέχτηκα. Η μέθοδος, αν και πολύ οδυνηρή, ήταν αποτελεσματική. Μου έβαλε γύψο, τον ευχαρίστησα και έφυγα.


Την επόμενη μέρα, χτυπάει το κινητό μου και είναι ο Διευθυντής της Ορθοπεδικής κλινικής του ΥΓΕΙΑ (λυπάμαι ειλικρινά γιατί δεν θυμάμαι το όνομά του). Μου τηλεφώνησε για να μου πει ότι κακώς ο κ. Κασωτάκης έκανε ανάταξη στο χέρι μου, ότι στο μέλλον θα είχα πρόβλημα, ότι δεν θα μπορούσα να κινήσω κάποια δάχτυλα και ότι έπρεπε το πολύ σε μία εβδομάδα (για να μην προλάβει να "δέσει" το χέρι) να ξαναπάω στο νοσοκομείο για να μου (ξανα)σπάσει το χέρι και να κάνει την εγχείρηση! Μόνο η δική του αμοιβή για την εγχείρηση θα ήταν 4.500 ευρώ.


Δεν ακολούθησα την "επιστημονική" συμβουλή του. Μετά από έξι μήνες το χέρι μου ήταν απολύτως καλά και δεν έχω καμμία δυσκολία να κάνω οποιαδήποτε κίνηση.


Στυλιανέ Κασωτάκη, σ' ευχαριστώ πολύ, άλλη μια φορά, μέσα από την καρδιά μου.