Αθάνατοι μπάτσοι ΙΙΙ

Την ατέλειωτη ανασφάλεια των μπάτσων και την επιθετικότητα που προκύπτει απ’ αυτήν, την πλήρωσε αυτή τη φορά ένα καημένο παιδί από τη Νιγηρία, που πουλούσε cd στη Θεσσαλονίκη.

Αντιλήφθηκε ότι τον ακολουθούσαν δύο ασφαλίτες και, φοβούμενος έλεγχο, που για τους αλλοδαπούς τις περισσότερες φορές σημαίνει τμήμα και ξύλο – πολύ ξύλο, μπήκε σε ένα κατάστημα που οι ιδιοκτήτες του τον γνώριζαν. Οι ασφαλίτες τον ακολούθησαν και μέσα στο κατάστημα κι αυτός όταν τους είδε, φοβήθηκε (ένας Θεός ξέρει τι εμπειρίες είχε) βγήκε στο μπαλκόνι και πήδηξε στο κενό. Για κακή του και δική μας τύχη δεν ήταν από κάτω ο γνωστός πολύδωρας Πολύδωρας, να του πέσει στο κεφάλι, ώστε να σωθεί ο καημένος Νιγηριανός και να πάρει μπροστά το κολλημένο μυαλό του Πολύδωρα.

Όλοι οι Αφρικανοί που πουλάνε cd είναι ευγενικοί και διακριτικοί. Τα Εξάρχεια είναι γεμάτα απ΄αυτούς, που προσπαθούν έτσι να κερδίσουν το ψωμί τους. Οι μπάτσοι εξαντλούν όλη τους τη κωλοπιλάλα για την τήρηση των νόμων στους αλλοδαπούς. Τώρα αν οπουδήποτε αλλού γίνεται της μουρλής και της παλαβής, ακόμα και μπροστά στα μάτια τους, το παίζουν «τυφλοί».

Αλλά είπαμε μπάτσος και σωστός στο μυαλό και τη ψυχή δεν γίνεται. Είναι κάτι σαν Καραμανλής και δημοκρατική νομιμότητα. Γίνεται; Δεν γίνεται.