Μια συνηθισμένη μέρα στην Αθήνα

Ήταν στη πλευρά του Λυκαβηττού που βλέπει το Σαρωνικό, λίγο πριν φτάσεις στην πιασέκολο καφετέρια. Το ταξί έφερε μια παρέα Γερμανών μ’ ένα αγοράκι. Βγήκαν όλοι να δουν τη θέα, όπου δεσπόζει ο βράχος της Ακρόπολης. Ο ταξιτζής επιτελούσε και το ρόλο του ξεναγού με ταρίφεια αγγλικά: “You see down there this big white thing? It’s Olympiakos stadium! And Panathinaikos stadium is at the other side of the mountain, you don't see now”. Ο ταξιτζής-ξεναγός θεωρεί ότι τα δύο σημαντικότερα αξιοθέατα της Αθήνας, είναι τα γήπεδα του Ολυμπιακού και του Παναθηναϊκού. Ευτυχώς που τα μπουρδέλα είναι ισόγεια κι έτσι δεν φαίνονται από το Λυκαβηττό. Θεωρεί επίσης ότι ο Λυκαβηττός είναι βουνό, όπως η Πάρνηθα, αλλά στο πιο αστικό.

Λίγο μετά, μια μαύρη Ferrari έμπαινε στον Ευαγγελισμό. Τα γράμματα της πινακίδας ήταν τα αρχικά των ρημάτων Ζω, Κλέβω, Ρουφάω. Διερωτώμαι, υπάρχουν VIP ασθενείς στον Ευαγγελισμό, που έχουν τόσο πλούσιους φίλους; Ή υπάρχουν τόσο πλούσιοι γιατροί του ΕΣΥ;

UPDATE: Ευχαριστώ τον De profundis που μου θύμισε πόσο μπροστά (φωτό) είναι οι Σουηδοί.

UPDATE Νο 2: Λοιπόν πρόκειται για μαύρη MASERATI με αριθμό κυκλοφορίας ΖΚΡ..., ενός κατοίκου της οδού Ραβινέ 24 (δίπλα στο νοσοκομείο). Στον οποίο προφανώς έχει παραχωρηθεί χώρος parking στο προαύλιο του Ευαγγελισμού. Επειδή στην Ελλάδα ισχύει (πάνω και περισσότερο απ' οτιδήποτε άλλο) ότι όλοι οι άνθρωποι είναι ίσοι. Τη Δευτέρα το απόγευμα έχω ένα ραντεβού στην περιοχή. Εάν δεν με αφήσουν να παρκάρω στο νοσοκομείο, θα γίνει της πουτάνας. Στέι τιούντ.