ACS and their fat ass…

Τηλεφώνησα σήμερα το πρωί στο κεντρικό κατάστημα της Ρόδου, όπου είχα δώσει την εντολή και μου είπαν (θαύμα!) ότι το λάπτοπ είχε έρθει. Το είχαν στείλει όμως στο γραφείο μιας άλλης περιοχής, που είναι κοντά σε μένα. Τηλεφώνησα σ’ αυτό το γραφείο και έμαθα ότι το φορτηγό δεν είχε πάει ακόμα.


Ξανατηλεφωνώ μετά από μία ώρα και (έκπληξη) μια κυρία μου ανακοινώνει ότι το φορτηγό πήγε κι έφυγε χωρίς το λάπτοπ! Γιατί η κυρία είχε καταλάβει ότι θα πήγαινα να το πάρω εγώ. Τέλος πάντων, πηγαίνω. Μου φέρνουν το πακέτο και τους ζητώ να το ανοίξουν, για να δω σε τι κατάσταση είναι το λάπτοπ. Η κυρία μου δηλώνει ότι πρέπει πρώτα να πληρώσω και να υπογράψω ότι το παρέλαβα και μετά να ανοιχθεί το πακέτο.

- Μα να υπογράψω ότι το παρέλαβα χωρίς να δω σε τι κατάσταση είναι;
- Δεν είμαστε εμείς υπεύθυνοι για την κατάσταση που είναι. Υπεύθυνος είναι ο αποστολέας.
- Μα αν εσείς πετάξατε το πακέτο όταν το φορτώνατε στο φορτηγό;
- Πρώτα θα υπογράψετε και αν έχει ζημιά, θα δω τί θα κάνω, δεν είμαστε ανεύθυνη εταιρία.
- Το «ανεύθυνη» δεν είναι σωστός χαρακτηρισμός. Χαοτική εταιρία είστε. Και τον έχετε χοντρό...
- Ποιόν;

Δεν απάντησα. Πληρώνω (30 ευρώ) υπογράφω και ανοίγω το πακέτο. Η HP έχει κάνει (πάλι) το θαύμα της. Η συσκευασία είναι επιεικώς απαράδεκτη. Δοκιμάζω το λάπτοπ και ΔΟΥΛΕΥΕΙ! Το παίρνω και φεύγω τραγουδώντας ΑΓΑΟΛ, ΑΓΑΟΛ…