Η εκ βάθρων ανανέωση, το να μη χρωστάς πουθενά, οι νέοι άνθρωποι, οι νέες ιδέες, το τέρμα στα βιλαέτια, έσκασαν όλα σαν μπαλόνι. Κι έκαναν μεγάλο μπαμ! Ακούστηκε σ' όλη την Ελλάδα.
Το "μπαμ" έγινε στις εκλογές για την ανάδειξη προέδρου στην ΟΝΝΕΔ. Που ψήφισε η βάση. Οπου η βάση (αποδείχτηκε ότι) ήταν οι εγκάθετοι της Ντόρας, της παρέας της και άλλων τινών. Τί, θα υστερούσαν οι άλλοι;
Αυτή ήταν η τέλεια συνταγή. Για μια απίθανη διαδικασία και ένα απίθανο αποτέλεσμα. Στη διαδικασία έγιναν πολύ ωραία πράγματα, "πρωτόγνωρα" για τη ΝΔ: Πιέσεις, εκβιασμοί, φάπες, ξύλο, κρύψιμο ψηφοδελτίων και άλλα πολλά, όλα απολύτως "δημοκρατικά". Αντάξια της λογικής και νοοτροπίας της Ντόρας, του πατέρα της (ιεράρχης αυτός) και πολλών άλλων. Στο αποτέλεσμα τους προέκυψε ένας Παπαμιμίκος. Που, όπως όλοι οι άλλοι υποψήφιοι, έχει διαπρέψει σε κομματικά και πολιτικά γραφεία. Κι ανταμείφθηκε. Αυτό είναι το "νέο" και η ελπίδα που φέρνει η ΝΔ.
Έπρεπε να ήταν αναμενόμενα όλα αυτά για το Σα(χλα)μαρά. Όσο δεν τολμά να πετάξει την (sic) αλητεία από το κόμμα. Που σημαίνει πάνω από τους μισούς και βάλε...
Moνο; Σε ενα ξεκαθαρισμα ..σαβουρας το καλο ειναι οτι μπορεις να πεταξεις πολυ υλικο και αυτο που ειναι σκαρτο για πεταμα, αλλα και αλλο που πιανει μονο χωρο και δε χρησιμευει σε τιποτα...
ReplyDeleteΚαι όμως Swell εγώ πραγματικά χαιρομαι. όχι συγκεκριμένα για τον Ππαμιμικο, ουτε ξέρω αν ειναι Μητσοτακικός, Σαμαρικός, Αριανός ή ότι διαολο μπορεί να ειναι.
ReplyDeleteΧαιρομαι γιατί φτανουμε πια στο αδιεξοδο. Πιστευω ότι όοοοοοοολοι αυτοι οι γόνοι, οι επιγονοι, τα γλυφταρια του καθενός, μπουκωσαν πια το συστημα. Και ...φαινεται.
Μεσα απο την σαπίλα θα αναδειχθούν οι υγιεέις δυνάμεις. Υπάρχουν, τις πνιγουν, τις χτυπάνε, σε όλα τα κομματα, σε όλους τους χωρους, οι "εξουσίες" στηριζονται στον κανόνα της απολυτης μετριότητας. Αλλωστε μονο έτσι μπορεί να συντηρηθεί ο κάθε ...αρχηγός. Αλλά... μπουκωσε πια το συστημα. Κια ειναι πια ευκολο να καταρευσει.
@Εlva: Ε, να μείνει και κάποιος για να κλείσει τα φώτα και την πόρτα φεύγοντας.
ReplyDelete@Katerina: Λόγω καρπερότητας, οι γόνοι, οι επίγονοι και τα γλυφτάρια είναι ατελείωτα. Φεύγει ο ένας κι εμφανίζεται αμέσως ο επόμενος. Και το "στομάχι" του συστήματος μοιάζει να είναι τεράστιο και να μην έχει μπουκώσει ακόμα. Μακάρι ν' αποδειχτώ λάθος.
ReplyDelete