Ο ηλίθιος

Όχι του Ντοστογιέφσκι.  Αυτός του Αντρέα και της Μαργαρίτας.  Αυτός που ακούει στα ονόματα Τζέφρυ και ΓΑΠας.  Που ενθουσιάστηκε πάλι με τις αποφάσεις της 27ης Οκτωβρίου.  Και χαίρεται για την μόνιμη παρουσία της τρόικας εδώ.  Αγνοώντας την ιστορία, πρόσφατη και παλιότερη.

Αυτό που κατάφερε είναι να κάνει την Ελλάδα προτεκτοράτο, που οι ξένοι θα πάρουν ό, τι καλύτερο έχει αυτός ο τόπος, για ένα κομμάτι ψωμί.  Όπως έκαναν πάντα από τις αποικίες τους, όπου ο στόχος ήταν δήθεν ο εκπολιτισμός των ντόπιων.  Και ήταν τέτοιου μεγέθους η λεηλασία, που αν και η αποικιοκρατία τελείωσε, οι πρώην αποικίες ακόμα βρίσκονται σε τραγικό επίπεδο, γιατί οι "εκπολιτιστές" αφαίρεσαν όλον τον πλούτο. 

Ο ηλίθιος δεν βλέπει που βρίσκονται σήμερα τα προτεκτοράτα που δημιουργήθηκαν από τη διάλυση της πρώην Γιουγκοσλαβίας, "κράτη" που έσπευσαν να αναγνωρίσουν αμέσως η Γερμανία και το Βατικανό, για διαφορετικούς λόγους το τελευταίο.  "Κράτη" που έχουν "ανώτατο άρχοντα" έναν τοποτηρητή της ΕΕ.  

Γι' αυτό χαίρεται ο ηλίθιος και όλοι εκείνοι που ενδιαφέρονται μόνο για το προσωπικό τους όφελος.  Η δήθεν ελληνική αστική τάξη.  Αυτά που έγιναν όμως σε όλη την Ελλάδα στις παρελάσεις της 28ης Οκτωβρίου, αποτελούν μια καλη ένδειξη.  Ότι η πλειοψηφία του κόσμου έχει πλέον φτάσει σε ένα σημείο που το μόνο που βλέπει, είναι η μαζική αντίδραση.  Κι ας μιλούν οι ηλίθιοι για μικρές παράδεκτες μειοψηφίες, με πρώτο τον Πρόεδρο της Δημοπρασίας.