Οι χούντες των Παπαδοτέτοιων

 

 

Η πρώτη ήταν αυτή του Παπαδόπουλου.  Η δεύτερη και πιο πρόσφατη χούντα μας προέκυψε με τον Παπαδήμιο.  Για να επιβεβαιωθεί άλλη μια φορά το "Δόγμα του σοκ" της Ναόμι Κλάιν, όπου γράφει ότι χρειάζεται μια μεγάλη καταστροφή για να επανακτήσει τα κέρδη του το κεφάλαιο μέσα από την "ανοικοδόμηση".  Η καταστροφή μπορεί να είναι φυσική ή να προκύψει μετά από πόλεμο.  Τότε οι άνθρωποι είναι έτοιμοι να δεχτούν πράγματα που, κάτω από διαφορετικές συνθήκες, θα ήταν αδιανόητα.  Αλλά το ίδιο εύκολα μπορεί το κεφάλαιο να δημιουργήσει την κρίση τεχνητά.  Αυτό που ζούμε τα δύο τελευταία χρόνια, όπου καθημερινά μας τρομοκρατούν με το φόβο της χρεοκοπίας, της εξόδου από το ευρώ, της απώλειας μέρους της εθνικής κυριαρχίας, είναι το μέσο που χρησιμοποιεί το κεφάλαιο για να πετύχει τους στόχους του.

Μερικές φορές για να γίνουν πιο εύκολα όλα τα παραπάνω, καταλύεται η δημοκρατία κι επιβάλλεται δικτατορία (Αργεντινή).  Δεν υπάρχει αμφιβολία όμως ότι και μια "δημοκρατική" κυβέρνηση μπορεί να καταφεύγει σε μέτρα που παραπέμπουν σε δικτατορία. Αυτό είδαμε σήμερα με τη σύλληψη των συνδικαλιστών της ΔΕΗ.  Γιατί προσπαθούσαν να αποτρέψουν τη διακοπή του ρεύματος σε όσους δεν πληρώνουν το χαράτσι των πολιτικών - εκφραστών των συμφερόντων του κεφαλαίου.  Ποινή που τόσο ο Συνήγορος του Πολίτη, όσο και ο Επίτροπος Ενέργειας της Ε.Ε. καταδίκασαν απερίφραστα.

 

 

Βεβαίως, είναι χαρακτηριστικό χουντικών κυβερνήσεων η παραβίαση της νομοθεσίας, τοπικής ή διεθνούς.  Με Παπαδόπουλο ή Παπαδήμιο.