Το 2009 και επί ΓΑΠα, το χρέος ήταν στο 125,7% του ΑΕΠ. Αυτό το ποσοστό κρίθηκε πολύ μεγάλο από τη "φωτισμένη" κυβέρνηση του ΓΑΠα και έτσι μας φόρτωσε το ΔΝΤ και την ΕΚΤ. Έκτοτε, ακολούθησαν μνημόνια, μεσοπρόθεσμα, επικαιροποιήσεις και άλλα πολλά. Κάθε φορά που επρόκειτο να ψηφισθεί κάποιο μέτρο, μας έλεγαν ότι η ψήφισή του θα σήμαινε σωτηρία και η μη ψήφισή του χρεοκοπία και ανείπωτη καταστροφή. Τα ψήφισαν όλα. Ψηφοφορία και σωτηρία δηλαδή.
Μετά από τόσες σωτηρίες λοιπόν, το χρέος στο τέλος Ιουνίου ήταν στο 180% του ΑΕΠ, ή 321 δισ. Η σημερινή "φωτισμένη" ηγεσία των δύο ανεπάγγελτων, του πιτσαδόρου Σα(χλα)μαρά και του σώγαμπρου Μπακατσέλου, αρνείται να καταλάβει τί σημαίνουν για το μέλλον της χώρας και των ανθρώπων αυτά τα νούμερα και ασχολούνται μόνο με το ποιους θα απολύσουν από το Δημόσιο και πόσα νοσοκομεία και σχολεία θα κλείσουν. Αυτό θα πει να έχεις ηγεσία με "όραμα".
Ο εσμός που αποτελεί την κυβέρνηση έχει επιδοθεί στο παιχνίδι στρατηγικής "άλλα λόγια ν' αγαπιόμαστε". Την ώρα που εμείς γαμιόμαστε. Μήπως, λέω μήπως ήρθε η ώρα να κάνουμε πράξη την αμοιβαία συμπεριφορά, αυτή που κάνει τους ανθρώπους ευτυχισμένους;
No comments:
Post a Comment