S K 8

Όταν απολύθηκα από το Ναυτικό άρχισα να ψάχνω για μια σταθερή δουλειά. Οι ασφάλειες δεν με τράβαγαν πια. Έκανα δουλειές του ποδαριού. Μια μέρα είδα στην εφημερίδα μια αγγελία από μια διαφημιστική εταιρία, που ζητούσε media planner trainee. Ρώτησα όλους τους φίλους μου, αλλά κανείς δεν ήξερε να μου πει, τι ήταν το media planning. Παρ’ όλα αυτά, έστειλα το βιογραφικό μου. Μετά από μέρες με πήραν τηλέφωνο από την εταιρία και μου έκλεισαν συνάντηση με έναν από τους διευθυντές.
Τη μέρα της συνάντησης μετά τις συστάσεις ο διευθυντής Κ. με ρώτησε (οποία έκπληξη) τι πίστευα ότι ήταν το media planning. Απάντησα με ένα λογύδριο που κράτησε αρκετά λεπτά. Όταν τελείωσα ο κύριος Κ. αφού σκέφτηκε για λίγο, μου είπε «Χωρίς να είναι όσα μου είπατε σωστά, δεν μπορώ να πω ότι ήταν και λάθος» και με προσέλαβαν! Ευτυχία, αλλά και άγχος για το άγνωστο. Ήταν Γενάρης του 1985 νομίζω.


Άρχισα να εκπαιδεύομαι από τον Media Director της εταιρίας τον κ. Ψ. Μαζί μου εκπαιδευόταν και μια κοπέλα που είχε προσληφθεί λίγες μέρες πριν. Όταν μας τη σύστησαν έπαθα σοκ. Ήταν γαμώτο πολύ όμορφη η Νανά. Μελαχρινή με πράσινα μάτια, με μια φωνή που σε ταξίδευε κι ένα σώμα σωστή κόλαση.

Στην αρχή πήγαιναν όλα καλά. Ο media director που μας εκπαίδευε, ο Α. ήταν πολύ ενδιαφέρων τύπος. Πέρα από το ότι ήξερε πολύ καλά τη δουλειά του, ήταν πολύ διαβασμένος και είχε άποψη για τα περισσότερα θέματα. Συχνά με αφορμή κάποιο γεγονός, αρχίζαμε μεγάλες συζητήσεις. Μέχρι που μια μέρα μου είπε ότι θα έπρεπε να κόψουμε τις συζητήσεις. Όταν τον ρώτησα τι συνέβη, μου εκμυστηρεύτηκε ότι είχε παραπονεθεί η Νανά γιατί την ενοχλούσε το γεγονός ότι δεν μπορούσε να συμμετάσχει στις συζητήσεις που κάναμε. Κι έτσι τις κόψαμε.

Ποτέ δεν κατάλαβα αν η Νανά με γούσταρε ή όχι. Δεν θα ξεχάσω ποτέ τις φορές που καλοκαίρι, φορώντας μια μπλούζα (θυμάμαι μια κίτρινη απ’ αυτές) με τιραντάκια, ερχόταν και στεκόταν μπροστά στο γραφείο μου για να μου μιλήσει. Δεν έμενε όμως όρθια. Έσκυβε και ακουμπούσε τα χέρια της στο γραφείο. Με αποτέλεσμα να ανοίγει λίγο το V της μπλούζας της και να βλέπω κλεφτά ένα υπέροχο γεμάτο στήθος. Γνώρισα τον τύπο με τον οποίο έβγαινε τότε η Νανά, το Λάκη. Λίγο μετά παντρεύτηκαν. Κάποια στιγμή η Νανά μου γνώρισε μια ξαδέλφη της, τη Μαρία. Δούλεψε η χημεία μεταξύ μας και αρχίσαμε να βγαίνουμε. Μια μέρα μου είπε η Μαρία ότι η Νανά με το Λάκη πήγαν στη μητέρα της Μαρίας και ο Λάκης της είπε ότι η κόρη της ήταν πολύ μαλάκας, γιατί ενώ της είχαν γνωρίσει υπέροχους ανθρώπους, αυτή διάλεξε και βγαίνει με τον μεγαλύτερο μαλάκα. Στο ρόλο του τελευταίου ο
υποφαινόμενος. Άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου.

Στην αρχή δεν είπα τίποτα στη Νανά. Όταν όμως μια μέρα έγινε κάτι και της μίλησα λίγο απότομα με ρώτησε: «Έχουμε νευράκια;» Της λέω «Νανά, νομίζεις ότι δεν ξέρω τι λέτε για μένα;» «Τι εννοείς;» «Τι πήγατε και είπατε στη μητέρα της Μαρίας;» Και η Νανά με έστειλε λέγοντας «Όχι εγώ. Ο Λάκης»! Από κείνη τη μέρα η σχέση μας έγινε αυστηρά επαγγελματική. Η Νανά και ο Λάκης λίγο μετά χώρισαν.