Billet

Κατάφερα και πήρα το δίπλωμα σήμερα – νωρίτερα απ’ το κανονικό – μετά από ένα ωραίο κι όμορφα εκφωνημένο παραμύθι σε ψηλή ξανθιά αστυνομικίνα με παχύ σ. Έκλεισα και τα εισιτήρια για τη Δευτέρα το βράδυ. Και τώρα αρχίζει το άγχος. Πως τα καταφέρνεις μόνος σου, με τα παιδιά στο πλοίο; Και πως θα καταφέρεις να «γλιστρήσεις» μαζί τους στην καμπίνα; Γιατί έχω την αίσθηση ότι θα πέσει πολύ γέλιο;

Θυμάμαι πριν χρόνια στο πλοίο για Μυτιλήνη πάλι με δύο σκύλους. Κάθε φορά που περνούσε ο αξιωματικός για τον έλεγχο των εισιτηρίων, έλεγε «εισιτήρια;». Το παίζαμε ξένοι κι αυτός έλεγε «tickets?». Του δίναμε τα εισιτήρια, μετά έδειχνε τους σκύλους λέγοντας «Dogs…» και στο τέλος με το χέρι τεντωμένο δείχνοντας ψηλά στα φουγάρα, κατέληγε «Dogs, σκυλιέρα!». Αυτό γινόταν μετά από κάθε νησί που έπιανε το πλοίο. Ερχόταν ο ίδιος αξιωματικός και έλεγε φωναχτά τη διαταγή «Dogs σκυλιέρα!» Φτάσαμε στη Μυτιλήνη και οι σκύλοι δεν είδαν ποτέ τη σκυλιέρα.

Φαντάζομαι ότι τώρα τα πράγματα δεν θα είναι τόσο απλά. Ίσως να ‘χει μάθει το πλήρωμα, πως λέγεται η σκυλιέρα εγγλέζικα. Ίσως πρέπει ν’ ανταποκρίνομαι μόνο στο billet πλέον.

Mήπως ταξιδεύει κανείς τη Δευτέρα στις 7 το βράδυ με το BLUE STAR για Ρόδο και θέλει την παρέα τριών ενηλίκων; Για να μας γνωρίσετε, τους δύο ενήλικες μπορείτε να τους δείτε στο τέλος της σελίδας.

Η Πέρσα, ο Rebel κι ο Swell σας στέλνουμε τα φιλιά μας!