Χαράς ευαγγέλια!

Η ιστορία επαναλαμβάνεται.  Οταν ο Κουταρνίθας πήρε σύνταξη από την Cair, πριν γίνει "δημοσιογράφος", οι συνάδελφοί του άνοιξαν σαμπάνιες (κλικ).  Επειδή έφευγε ο ρουφιάνος.  Σήμερα, θα γλεντήσουν οι εργαζόμενοι της εφημερίδας ΠΡΟΟΔΟΣ γιατί ο Κουταρνίθας συνάντησε πάλι έναν "ευεργετημένο" απ' αυτόν δημοσιογράφο.  Και αυτός τον "περιποιήθηκε" μ' ένα γερό χέρι ξύλο.  Τόσο γερό, που ο Κουταρνίθας κατέληξε στο νοσοσομείο.  Το γλέντι θα γίνει σ' ένα καινούργιο bar στην παλιά πόλη, το Beat Me Up (ελληνιστί - για να το καταλάβει και ο παθών - Χτύπα με πολύ).

Αν ζούσε σήμερα ο Μ. Λουντέμης θα έγραφε το "Ενας δημοσιογράφος μετράει τις φάπες".  Επειδή δεν ζει, δανείστηκα το άσμα της κας Φόνσου.  Του είχα προτείνει να χρησιμοποιεί τους μπράβους του Μαργέλλου όταν κυκλοφορεί με τα πόδια αλλά δεν με άκουσε.

Αναρωτιέμαι τι θα πει στα παιδιά και τα εγγόνια του όταν επιστρέψει στο σπίτι του.  Μάλλον θα πει ότι γλίστρησε στο χιόνι!  Δεν αναρωτιέμαι όμως αν το σημερινό θα κάνει τον Κουταρνίθα ν' αλλάξει.και να γίνει σωστός άνθρωπος.   Θεωρώ πιο πιθανό να δω τρένο να πηγαίνει από τον Πειραιά στη Ρόδο ή έστω να ομορφύνει ο Νικητιάδης.

Τελικά, είναι να μην καβαλήσει ο άνθρωπος το καλάμι.  Ο Κουταρνίθας συνάντησε το πρωί έναν παλιό του "φίλο", από τον οποίο τις έχει "ξαναφάει".  Και όπως θεωρεί τον εαυτό του καλό δημοσιογράφο, πίστεψε ότι μπορούσε να ξεπληρώσει τον παλιό του "φίλο".  Του επιτέθηκε λοιπόν λεκτικά και κινήθηκε εναντίον του.  Ε, ο άνθρωπος δεν άφησε την "ευκαιρία" να πάει χαμένη. 

Από τα τηλεφωνήματα και τα μέιλ που έχω πάρει από το πρωί, θεωρώ ότι τουλάχιστον στη Ρόδο δεν υπάρχει κανείς που θα άφηνε αυτή την "ευκαιρία" να πάει χαμένη...