Θέλεις να σου βάλω λάδι;

Με είχε πάρει ο ύπνος στον ήλιο.  Οι σκύλοι εξερευνούσαν τα βράχια, το κάνουν συχνά αυτό κι έτσι δεν την είδαν να πλησιάζει.  Την πρώτη φορά δεν την άκουσα.  Με άγγιξε στον ώμο λέγοντας ξανά "θέλεις να σου βάλω λάδι;"  Ξύπνησα, γύρισα το κεφάλι μου και είδα μια κοπέλα σκυμμένη από πάνω μου να χαμογελά.  "Καλημέρα" είπε.  Πριν προλάβω να απαντήσω, μου είπε "μείνε όπως είσαι μπρούμητα, θα ξεκινήσω από την πλάτη".

Γονάτισε δίπλα μου, άνοιξε τη τσάντα της, έβγαλε το αντιηλιακό κι άρχισε το "έργο".  Το χέρι της ήταν απαλό κι επιμελές.  "Είμαι η Άννα" μου είπε.  "Κι εγώ είμαι ο Κώστας και χαίρομαι πολύ" είπα.  Τελείωσε την πλάτη και με ρώτησε "να συνεχίσω πιο κάτω;" - δεν φορούσα μαγιό.  "Θέμα φιλοσοφικής θεώρησης της ζωής είναι" απάντησα.  Και συνέχισε...  Όταν τελείωσε και αυτό το "καθήκον", ξάπλωσε δίπλα μου και μου είπε βγάζοντάς με από τη δύσκολη θέση "θα μου βάλεις λάδι στην πλάτη;"  Ανασηκώθηκα και ξεκίνησα από τους ώμους.  Έλυσε το πάνω μέρος του μαγιό.   Όταν έφτασα στη μέση, ανασηκώθηκε και γύρισε ανάσκελα.  "Τώρα, αν θέλεις, βάλε μου μπροστά" είπε.  Το πάνω μέρος του μαγιό είχε μείνει κάτω από την πλάτη της...  

'Οταν έφτασα στο στήθος, το χέρι της ήταν ανάμεσα στα πόδια μου.  Δεν πρόλαβα να βάλω λάδι σε όλο το σώμα της.  Με τράβηξε πάνω της. 

Όταν βουτήξαμε στη θάλασσα ήρθαν και οι σκύλοι.  Έδειχναν πολύ χαρούμενοι που βρήκαμε παρέα... Φύγαμε όταν πλέον είχε βραδιάσει.