Ο δεσπότης και τα ζώα

"Δηλαδή τι; Θα παντρεύονται αγόρια με αγόρια και κορίτσια με κορίτσια; Τα ζώα τέτοια πράγματα δεν τα κάνουν. Αν τα κάνουμε εμείς, θα είμαστε χειρότεροι από τα ζώα". Αυτά, μεταξύ άλλων, τα είπε ο Πειραιώς Σεραφείμ με αφορμή το σύμφωνο συμβίωσης για τα ομόφυλα ζευγάρια. Και ο Φαήλος αναρωτήθηκε "ποιός θα φορά το νυφικό".

Έχει δίκιο ο Σεραφείμ, μόνο στην κανονική οικογένεια ανατρέφονται σωστά τα παιδιά. Γιατί βλέπουν τον μπαμπά και τη μαμά τους και στα διαφορετικά φύλα αντιλαμβάνονται τους διαφορετικούς ρόλους τους. Ό,τι άλλο είναι επικίνδυνο για τα παιδιά, αλλά και τα χριστιανικά ήθη.

Έχεις για παράδειγμα ένα ζευγάρι που παντρεύτηκε στην εκκλησία, που βάφτισε το παιδί του. Είναι θρήσκοι, πηγαίνουν στην εκκλησία τα Χριστούγεννα και το Πάσχα, το σπίτι τους έχει πολλές θρησκευτικές εικόνες, κάνουν το σταυρό τους πριν φάνε και όταν περνούν έξω από εκκλησία. Ενίοτε νηστεύουν κιόλας. Είναι αυτό που λέμε τύπος και υπογραμμός για τον Σεραφείμ.

Έλα όμως που ο μπαμπάς αρχίζει κάποια στιγμή να "τα φοράει" στη γυναίκα του. Που δεν μιλά ποτέ στο παιδί του, πάρα μόνο όταν το δέρνει. Και το δέρνει πολύ. Μερικές φορές χρησιμοποιεί και τη ζώνη του όταν το κάνει αυτό. Κλείνει όμως τα παράθυρα και τα πατζούρια για να μην ακούν οι γείτονες τις φωνές και τα κλάματα του παιδιού. Τα κλείνει γιατί ίσως θεωρεί κακό ή αντιχριστιανικό αυτό που κάνει, αλλά το κάνει.

Τα χρόνια περνούν, το ζευγάρι του παραδείγματος έχει πλέον μια συμβατική σχέση. Γιατί δεν πρέπει να καταλάβουν κάτι οι άλλοι. Η σχέση με το παιδί είναι επί της ουσίας ανύπαρκτη. Ο θρήσκος μπαμπάς δεν θυμάται ποτέ τα γενέθλιά του, δεν ξέρει ούτε σε ποιο σχολείο πηγαίνει. Έχει όμως επιβάλει στο παιδί του να του μιλά στον πληθυντικό. Πληθυντικός της ευγενείας, αλλά το παιδί τον κράτησε μέχρι το τέλος, γιατί υποδήλωνε την απόσταση που υπήρχε μονίμως μεταξύ αυτού και του πατέρα του, ήταν άγνωστοι.

Αυτή η οικογένεια για τον Σεραφείμ είναι μια σωστή οικογένεια. Ο διεστραμμένος μαλάκας αγνοεί ότι η αγάπη, η υποστήριξη, το χάδι, ο καλός λόγος που αποζητά το παιδί δεν έχουν φύλο όπως δεν έχει και η ανείπωτη κακία.