January 29, 2008

Επαφή


- Καλημέρα!
- Γειά σου.
- Τι κάνεις;
- Μου την έχει δώσει.
- Γιατί;
- Μα δεν βλέπεις τί γίνεται;
- Τι εννοείς, πολλά γίνονται, πάντα στο ίδιο μοτίβο.
- Τι λες ρε μαλάκα;
- Μαλάκα; Σε μένα μιλάς; Αποκλείεται!
- Ναι ρε, εγώ μιλάω σοβαρά.
- Σώπα!


- Θα σοβαρευτείς επιτέλους;

- Καλά, λέγε τι σ’ ενόχλησε τώρα.
- Η υποκρισία και η αλητεία.
- Μ’ αυτήν την ιεράρχηση;
- Έχει σημασία η ιεράρχηση, ρε;
- Τέλος πάντων. Κανένα από τα δύο δεν είναι πρωτόγνωρα για την ελληνική κοινωνία.
- Ε και; Επειδή έχουν ξαναγίνει, δεν πρέπει να μ’ ενοχλούν;
- Δεν βαριέσαι;
- Όχι ρε μαλάκα, δεν βαριέμαι. Μου τη δίνει ότι όλοι τώρα εκθειάζουν το Χριστόδουλο. Μου τη δίνει ότι ο Ζαχόπουλος θα καταθέσει λέει σ’ ένα μήνα, γιατί δεν το επιτρέπει η κατάσταση της υγείας του, ενώ του Σάββα Ξηρού του πήραν κατάθεση ενώ ήταν κομμάτια από τη βόμβα που έσκασε στα χέρια του.
- Σε καταλαβαίνω.
- Αυτό έλειπε, να μη με καταλαβαίνεις κι εσύ.
- Γιατί;
- Γιατί είσαι μαλάκας είπαμε!
- Τελικά έχεις πολύ πλούσιο λεξιλόγιο, σαν την Παπαρήγα.
- Χέσε με ρε με την παπάρα. Όλο παπάρες λέει.
- Ναι αλλά το ΚΚΕ ανεβαίνει.
- Γιατί σου είπε κανείς ότι οι μαλάκες στην Ελλάδα τέλειωσαν;
- Η αλήθεια είναι πως ούτε άκουσα ούτε κατάλαβα κάτι τέτοιο.
- Ε λοιπόν, εσύ τι κάνεις γι’ αυτό;
- Μ’ ενοχλεί κι εμένα, αλλά δεν τρελαίνομαι. Έχω σοβαρότερα πράγματα ν’ ασχοληθώ.
- Σαν τι;
- Άκου ένα. Όταν πήγαινα 5η Γυμνασίου κάλεσαν τον πατέρα μου στο σχολείο γιατί είχα μακριά μαλλιά. Μου αντιπρότεινε να έρθει η μητέρα μου. Όταν του είπα ότι η μητέρα μου είχε ήδη έρθει, αλλά δεν μπόρεσε να συνεννοηθεί με το Γυμνασιάρχη κι γι’ αυτό ο τελευταίος ζήτησε τον πατέρα μου, θύμωσε. Στο τέλος κατάλαβε ότι δεν μπορούσε να το αποφύγει, οπότε με ρώτησε «Σε ποιό σχολείο πηγαίνεις;» Κατάλαβες τώρα;

Απάντηση δεν πήρε. Ο φίλος του είχε κλείσει το τηλέφωνο. Προφανώς του έλεγε μαλακίες.

34 comments:

  1. Ως μη μαλάκας, κατά το μη πόλεμος, σε κατανοώ και συν οργίζομαι μαζί σου.
    Α, με την ευκαιρία, χθες πέθανε και ο "άγιος" Λευκάδος Νικηφόρος αλλά στάθηκε άτυχος, πέθανε λίγο μετά από το Χριστόδουλο... και πάει άκλαυτος

    ReplyDelete
  2. @Monahikoslikos: Είδες τη σημασία του σωστού timing ακόμη και στην ώρα του θανάτου των παπάδων, Λύκε;

    ReplyDelete
  3. Σε όλα όπως βλέπεις μπαίνει η ιεράρχηση!!!
    Όταν η ζωή ξεκινάει με έναν αδιάφορο πατέρα απέναντί σου,είναι δυνατόν ποτέ να έχεις ενδιαφέρον για το τι σκατά συμβαίνουν στην ευρύτερη κοινωνία;Όχι,πες μου!
    (συγγνώμη για το άθλιο λεξιλόγιο,αλλά άνθρωποι είμαστε κι εμείς,αγανακτούμε...ενίοτε ;) )

    ReplyDelete
  4. Σε όλα όπως βλέπεις μπαίνει η ιεράρχηση!!!
    Όταν η ζωή ξεκινάει με έναν αδιάφορο πατέρα απέναντί σου,είναι δυνατόν ποτέ να έχεις ενδιαφέρον για το τι σκατά συμβαίνουν στην ευρύτερη κοινωνία;Όχι,πες μου!
    (συγγνώμη για το άθλιο λεξιλόγιο,αλλά άνθρωποι είμαστε κι εμείς,αγανακτούμε...ενίοτε ;) )

    ReplyDelete
  5. @Ψυχή: Αυθαίρετο το συμπέρασμά σου, Ψυχούλα.

    ReplyDelete
  6. @Ψυχή: Αυθαίρετο Ψυχούλα, γιατί μερικές φορές η αδιαφορία μπορεί να σε οδηγήσει στην τελείως αντίθετη πλευρά. Να γίνεις ευαίσθητος. Να νοιάζεσαι για τους άλλους. Να τους φροντίζεις περισσότερο από τον εαυτό σου.

    ReplyDelete
  7. @swellάκο μου,με αποστόμωσες!!!
    φιλί ;)

    ReplyDelete
  8. Παρατηρώ οτι η θάλασσα φουρτούνιασε και τα φουσκωτά είτε τραβήχτηκαν στην ξηρά είτε πήγαν στον πάτο.
    Αντε να ταξιδέψει κανείς με αυτόν το καιρό ακόμα και μείς που μεγαλώσαμε κόντρα γέφυρα σκιαζόμαστε.

    Να κάνουμε μιά σπονδή να ηρεμήση η θάλασσα γιατί η Κολχίδα δεν μπορεί να περιμένει για πάντα.

    Και για όσους δεν κατάλαβαν ας κοίταξουν με προσόχη το blog

    ReplyDelete
  9. Άλλος με τη βάρκα μαααααααααας!!!

    Αν υπήρχε και κίνηση στην εικόνα θα ήταν...τέλεια!

    ReplyDelete
  10. @ψυχή Μάλλον όπως έλεγε η Μανταλένα Αλλος με τη βάρκα της ορφανηηηηηηηηηηής

    ReplyDelete
  11. This comment has been removed by the author.

    ReplyDelete
  12. @De profundis: Όταν λες κόντρα γέφυρα, εννοείς τη μπανιέρα σου; Και ποιά είναι η κα Μανταλένα, γιατί δεν έχουμε συστηθεί.

    ReplyDelete
  13. @swell Το σχόλιο για την Μανταλένα προορίζοταν για την ψυχή και είμαι σίγουρος οτι εκείνη κατάλαβε γιατί μετέχει της Ελληνικής παιδείας.Οχι σαν μερικούς μερικούς που μπερδεύουν τον Επίκουρο με τον Πλάτωνα.


    Πρός ενημέρωσή σου επίσης η οικογένειά μου αρμενίζει τις θάλασσες και τους Ωκεανούς πολύ πριν συνειδητοποιήσης οτι τα σκάφη δεν είναι ο πληθυντικός της σκάφης.

    Οταν κάποτε χρείαστηκα μετάγγιση αίματος δεν έβρισκαν την ομάδα μου και μου έβαλαν θάλασσα που ήταν πλήρως συμβατή με τον οργανισμό μου.(έτσι εξηγείται και η νοστιμιά μου)

    Αντιλαμβάνομαι βέβαια οτι οσοι ανακαλύπτουν τη σημασία της θάλασσας όψιμα (όπως εσύ) γίνονται φανατικοί και την θέλουν (αν είναι δυνατόν )μόνο για τον ευατό τους.
    ΓΙΑ ΤΟ ΛΌΓΟ ΑΥΤΌ ΣΕ ΣΥΓΧΩΡΩ.

    Πάντως αν ποτέ αναφέρεις άλλα θέματα της ειδικότητάς σου όπως π.χ Ποια και γιατί είναι η καλύτερη φέτα θα σε άκουσω ευλαβικά γιατί πράγματι αυτά τα κατέχεις εκ φύσεως ,όπως εγω τα της θαλάσσης.

    ReplyDelete
  14. @De Profundis: 1. Η μετάγγιση με θάλασσα σ' έκανε αρμυρό. Γι' αυτό επιζητούν την παρέα σου με το ουίσκι.
    2. Όταν λες φέτα, εννοείς τη φέτα πεπόνι. Σε πληροφορώ ότι δεν μ' αρέσει ούτε το πεπόνι, ούτε η φέτα του. Η μόνη φέτα που πάντοτε αποζητούσα είναι μια τέτοια στο Καβούρι. Άντε και στη Βουλιαγμένη.

    ReplyDelete
  15. @De profundis: Και σε σχέση με το όψιμο ενδιαφέρον μου για τη θάλασσα αλλά και επειδή εσύ μ' αναγκάζεις, επίτρεψέ μου να σου θυμίσω ότι το 1990 δεν ήθελες να μπεις στη βάρκα, αν δεν σου φορούσα πρώτα μπρατσάκια.

    ReplyDelete
  16. Προς επίρρωση των ανωτέρω αναφερόμενων σε πληροφορώ (χωρίς πλάκα) ότι ο
    Πατέρας μου στη διάρκεια του Β Πολέμου είχε ναυαγήσει δυο φορές από τορπίλη στο Βόρειο Ατλαντικό τη φωτογραφία του οποίου έβαλες.

    Για τα μπρατσάκια δεν το αμφισβητώ αλλά και δεν το θυμάμαι ,άλλωστε ημουν μωρό παιδί σχεδόν βρέφος.
    Είχα,όπως φαίνεται όμωςτη εξυπνάδα να καταλάβω οτι με σένα καπετάνιο χρειαζόμουν στοιχειώδη μέτρα ασφάλειας ακομα και στη λίμνη του Μαραθώνα.

    ReplyDelete
  17. @De Profundis: Για τον πατέρα σου το ήξερα, για το άλλο φωτιά που σ' έκαψε.

    ReplyDelete
  18. @ De Profundis και swell: Είσαστε φίλοι και δεν αξίζει μία γυναίκα-θάλασσα να σας χωρίζει...

    ReplyDelete
  19. Λύκε μπορεί και θαλασσόλυκε ,έχεις δίκιο η θάλασσα είναι το μόνο θυληκό που ενώνει.Με τον swell δεν μαλώνουμε ναυτικές κουβέντες κάνουμε και οπως πάντα οι ναυτικοί ακούγονται λίγο υπερβόλικοι.

    ReplyDelete
  20. Αυτή τη στιχομυθία σας θέλω να την κοπάρω!!!!!!!!!!!!! Απλά είστε απίστευτοι:))

    Για να επανέλθω στα προηγούμενα,ναι!τη Μανταλένα την γνωρίζω!De profundis,αρχίζω να πιστεύω πως κι εσύ γνωρίζεις... εμένα!
    Θα διαφωνήσω όμως,ως προς τα λόγια που ισχυρίζεσαι πως έλεγε!
    Το "ορφανής" το εικάζεις, καθότι ήταν ορφανή στην ταινία!
    Σε διορθώνω λοιπόν,λέγοντας πιο ορθά:Έκραζε η ορφανή:"Άλλος με τη βάρκα μααααααααας"

    ReplyDelete
  21. @Ψυχή: Θα σε στεναχωρήσω Ψυχούλα. Οι στοιχομυθίες των de Profundis & Swell προστατεύονται από το νόμο περί πνευματικής ιδιοκτησίας, ελληνιστί κοπυράιτ. Απαγορεύεται ρητώς η αντιγραφή, η αναπαραγωγή χωρίς την άδεια των στοιχοπλόκων.
    Υ.Γ. Σε τι γραφειοκρατία πελαγοδρομούμε κι μεις οι πνευματικοί άνθρωποι...

    ReplyDelete
  22. Όσο κι αν σέβομαι και θαυμάζω τους πνευματικούς ανθρώπους, ως γνήσιο τέκνο της Ελλαδας, θα ακολουθήσω με ευλάβια την πάγια, ασφαλή οδό, κοινώς, την πεπατημένη, για την απόκτηση αυτού του πολύτιμου υλικού,υπερπηδώντας όλα τα γραφειοκρατικά κωλύματα.

    Το έκλεψα, και σιγά μη σε ρωτήσω κι όλας!!! :)))

    ReplyDelete
  23. @Ψυχή: Ωραίος τρόπος! Και μετά σου λέει κυρία. Τρομάρα σου.

    ReplyDelete
  24. Μα δεν εκτιμάς την ειλικρίνειά μου;
    Δεν εκτιμάς το θαυμασμό μου στο πρόσωπό σου, και στέκεσαι στα μικρά, τυπικά διαδικαστικά;;Πού είναι η ευρύτητα του πνέυματός σου;;;;;;;;
    Είμαι βέβαιη, πως ο αρμυρός άνθρωπος, θα με καταλάβει και θα παραβλέψει τη διαδικασία με την οποία απέκτησα αυτό το ντοκουμέντο!
    Αλλά, εσύ!Ως παστός άνθρωπος που είσαι τι μπορώ να περιμένω άλλο πέρα από την...καταδίκη μου;

    Mon die!!!(χέσε την ορθογραφία,το νόημα το έπιασε)

    ReplyDelete
  25. @Ψυχή: Αρχίσεμε τα ρηξικέλευθα τώρα; Παστός;! Τι 'ναι πάλι τούτο;

    ReplyDelete
  26. @Ψυχή: Αρχίσαμε. Εμ βέβαια όταν βλέπω Mon die, τρελαίνομαι. Καλά σχολείο δεν έχεις πάει; Γαλλικά και πιάνο δεν έκανες;

    ReplyDelete
  27. Βρήκες το ευαίσθητο σημείο μου κι αυτό είναι μείον μου...(my dear! τώρα όμως;Τι μπορείς να πεις τώρα;;;;;;;)

    ReplyDelete
  28. @Ψυχή: Κωλύομαι. Σου τόχω πει.

    ReplyDelete
  29. Μπήκα όταν πρωτοανέβασες το ποστ. Δεν είχε ακόμα σχόλια. Είχα μείνει όμως άφωνη και δεν σχολίασα.
    Μπήκα τώρα, διάβασα τα σχόλια και ξανάμεινα άφωνη. Μα πως ανάβουν έτσι τα αίματα σε τούτη την καλύβα.

    ΥΓ. το ποστ πάλι δεν θα το σχολιάσω, αδυνατώ.

    ReplyDelete
  30. @Mamma: Καλημέρα, είναι έθιμο πλέον οι ζωηροί διάλογοι σ' αυτή τη στρούγκα. Αλλά και συ λουμπάγκο στη φωνή έπαθες; Στις 2 το πρωί;

    ReplyDelete
  31. @ψυχη Το δικό μου Πνευματικό έργο είναι κτήμα όλης της ανθρωπότητας.Μπορείς λοιπόν ελεύθερα να το χρησιμοποιείς

    ReplyDelete
  32. @De Profundis: Τι μεγαλείο θεέ μου...

    ReplyDelete
  33. Το 'ξερα!Στον de profundis μπορώ να στηριχτώ:))Ο άνθρωπος έχει εκμηδενίσει τις χιλιομετρικές αποστάσεις και με κοιτάζει ίσια στα μάτια! Με "διαβάζει"!...
    Στην προηγούμενη ζωή σίγουρα ήταν δικός μου κολλητός ;)

    Πρέπει να σκεφτώ να του αφιερώσω τραγουδάκι!

    ReplyDelete
  34. @Ψυχή: Καλημέρα, να του αφιερώσεις το τραγούδι "Κουράστηκα για να σε αποκτήσω..." γνωστό στους ξένοι και σαν "Φραγκοσυριανή". Η τελευταία ήταν και πατριώτισά του.

    ReplyDelete

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...