February 9, 2008

Η ώρα της


Γέμισε για δεύτερη φορά το ποτήρι του με κόκκινο κρασί, άναψε ακόμα ένα τσιγάρο και ξαναπήρε τη προηγούμενη θέση του. Ακούμπησε την πλάτη του στον καναπέ και τα πόδια πάνω στο τραπέζι. Από τα ηχεία ακουγόταν το “Wish you were here” των Pink Floyd. Πήρε πάλι το βιβλίο που είχε αφήσει ανάποδα ανοικτό πάνω στον καναπέ για να μην χάσει τη σελίδα. Man and boy, του Tony Parsons. Ή πως η απερισκεψία της στιγμής, μπορεί να καταστρέψει τα πάντα. Για πάντα.

Δεν μπορούσε να καταλάβει γιατί του άρεσε τόσο αυτό το βιβλίο, που το διάβαζε για τρίτη φορά από τότε που το είχε αγοράσει. Πριν χρόνια, είχε πιάσει κουβέντα με τον Ινδό πωλητή στο Heathrow και, μετά από λίγο του το σύστησε. Θεωρητικά, δεν είχε κοινά στοιχεία με τον ήρωα του βιβλίου. Ούτε παντρεμένος ήταν πλέον, ούτε παιδί είχε. Ίσως ήταν τα λάθη. Ναι, απ’ αυτά είχε να επιδείξει και ο ίδιος πολλά. Άλλου επιπέδου, αλλά σίγουρα πολλά.

Δεν το ’βαζε όμως κάτω. Πάλευε με τα προβλήματα και τις αντιξοότητες. Και κει που νόμιζες ότι χανόταν, παρουσιαζόταν μπροστά σου χαμογελαστός, ένας άλλος άνθρωπος. Σαν να του ’πε η ευτυχία ότι θα ’ρχόταν στην ώρα της.

32 comments:

  1. Άντε βρε Swell μου με το καλό!
    Είδες; κάθε πράγμα στον καιρό του και ο κολιός ....το Φλεβάρη

    ReplyDelete
  2. @Mania: Καλησπέρα σου, αφού έχουν αλλάξει όλα, γιατί να μην αλλάξει την άφιξή του και ο κολιός;

    ReplyDelete
  3. Καλησπέρα,swellάκο μου!
    Έχεις μαγικό γράψιμο!Λιτό και απέριττο.Κάνεις την ευτυχία να φαίνεται τόσο προσιτή που προκαλεί αμηχανία!!

    φιλάκι

    ReplyDelete
  4. Sorry gia tin parembasi kai to asxeto epi tou 8ematos sxolio...
    SOS einai anagki na deite kai na proo8isete to parakatw link



    http://lilyfromgazi.blogspot.com/2008/02/blog-post_09.html

    ReplyDelete
  5. @Ψυχή: Καλησπέρα Ψυχούλα, σ' ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια και συγγνώμη για την αμηχανία. Ή ουδέν καλόν αμιγές κακού, Μαρξ.

    ReplyDelete
  6. o swell κάνει την ευτυχία να φαίνεται πιο προσιτή.
    Τι άλλο θα ακούσω Θεέ μου,

    ReplyDelete
  7. @De Profundis: Καλησπέρα, γιατί σου κάνει εντύπωση; Να υποθέσω ότι ξέχασες τις μεταφυσικές μου ικανότητες;

    ReplyDelete
  8. Ευτυχια; απλώς δυσνόητη έννοια.... εχει το Αλεφ ενα σχετικό θεμα και εγω κατι της προσέθεσα...αλλα δεν ξερω αν μ αρεσει καν αυτή η λέξη...στην εποχή μας όποιος την προσφέρει, νομίζω ότι υποκρίνεται λίγο...παρ ότι υπάρχουν συμπαθητικες στιγμές στη ζωή των ανθρώπων...( Σημερα, το τονίζω)

    ReplyDelete
  9. @Rits: Καλησπέρα σου, θέλω να πιστεύω ότι σ' επηρέασε ο καιρός, αυτή η τέλεια άπνοια... Γιατί να την προσφέρει (ή μήπως προφέρει) κάποιος αν δεν το εννοεί ή δεν το αισθάνεται.

    Το θετικό είναι ότι αρκετούς ο καιρός μας έκλεισε "μέσα" κι έτσι βγήκαμε μια βόλτα στα σοκάκια του χωριού μας.

    ReplyDelete
  10. @De profundis,είναι αλήθεια λοιπόν!Είσαι εδώ!!!
    Έχεις λόγους να πιστεύεις το αντίθετο για το swell;Για λέγε...;)

    ReplyDelete
  11. @De Profundis: Κρύβε λόγια, κρύβε λόγια. Μη λαμβάνεις υπόψη σου τις γλύκες της Ψυχής. Κρύβει, όπως ξέρεις, ένα νταλικιέρη. Επομένως φυλάξου.

    ReplyDelete
  12. Τον νταλικιέρη μόνο εσύ έχεις την ικανότητα να μου τον βγάζεις,γι'αυτό μην τρομοκρατείς το φίλο μου!Έτσι;

    Κάνε δουλειά σου ,εσυ...

    ReplyDelete
  13. @Ψυχή: Μμμ, ωραίους φίλους έχεις...
    Και γιατί, παρακαλώ, ζητάς πληροφορίες από κείνον για μένα; Ε, γιατί;

    ReplyDelete
  14. @Ψυχή: Και κάτι τελευταίο: Αφού σου τον βγάζω, θα πει ότι τον έχεις μέσα σου. Κι αυτό τι λέει για σένα Ψυχούλα; Εγώ στη θέση σου, κάθε βράδυ πριν κοιμηθώ, θα έλεγα "φτου κακά".

    ReplyDelete
  15. Δεν ντρέπομαι γι'αυτά που έχω μέσα μου,γιατί σίγουρα κάποιο λόγο και αιτία θα έχουν που υπάρχουν!!!

    Ρωτάω για σένα,πολύ απλά γιατί....

    ReplyDelete
  16. @Ψυχή: Ποτέ να μην ντραπείς, γλυκιά μου Ψυχή. Όλα σου είναι μια χαρά. Εσχάτως δε, κι εγώ (άσχετο αυτό).

    ReplyDelete
  17. Eγω δεν ντρέπομαι για τίποτα,λυπάμαι για πολλά αλλά δεν ντρέπομαι για τίποτα.
    @ψυχη και να λείπω π΄ντα εδώ είμαι ετσι για να φοβούνται οι εχθροι
    Από χιόνια πως πας/
    ?
    Συμπαθάται με για τις ανορθωγραφίες αλλά μολις τελείωσα δευτερο μπουκάλι cabernet sauvignon Γαλλικό φυσικά

    ReplyDelete
  18. @de profundis,ούτε νιφάδα!Εγώ φυσικά είμαι ευτυχής γι'αυτό γιατί απεχθάνομαι το χιόνι!!!

    Άντε στην υγειά σου και με το μαλακό,ε;

    ReplyDelete
  19. @De Profundis: Μονοπιοτάς; Έτσι είπαμε;

    @Ψυχή: Απεχθάνεσαι στο χιόνι! Μία στο εκατομμύριο! Τι να σημαίνει άραγε αυτό; Ανατρέχω στα βιβλία μου.

    ReplyDelete
  20. Καλημέρα,swell!
    Βρήκες ερμηνεία στα βιβλία σου;Αμφιβάλλω!

    φιλάκια

    ReplyDelete
  21. Καλημέρα στην καλή παρέα...

    "...η απερισκεψία της στιγμής, μπορεί να καταστρέψει τα πάντα. Για πάντα."

    δεν έχω να πω κάτι, ειπώθηκαν όλα!

    ReplyDelete
  22. @Ψυχή: Καλημέρα, έχεις δίκιο, τα βιβλία δεν αναφέρουν πουθενά τέτοια περίπτωση. Το οποίο σημαίνει ότι είσαι μοναδική!

    @Mamma: Καλημέρα σου!

    ReplyDelete
  23. Αν ήμουν Η μοναδική περίπτωση σίγουρα θα με είχαν καταγράψει σε κάποια βιβλιογραφία(κατά πάσα πιθανότητα ιατρική),αλλά επειδή είμαι μοναδική όπως όλοι μας,συνηθισμένο το φαινόμενο,οπότε δεν υπάρχει λόγος καταγραφής του!...

    Καλό κυριακάτικό απόγευμα,swellάκο μου :))

    ReplyDelete
  24. @Ψυχή: Καλησπέρα σου, μίλησα με δύο καθηγητές μου στην Αμερική. Και οι δύο με διαβεβαίωσαν ότι η περίπτωσή σου μελετάται. Η καθυστέρηση στην εξαγωγή των συμπερασμάτων οφείλεται (μου είπαν) στη σπανιότητα της περίπτωσης/κρούσματος. Άρα παραμένετε μοναδική και θα το εκτιμήσω πολύ, αν σταματήσετε να το αμφισβητείτε. Άλλωστε για μια πρωτοτυπία ζούμε. N' est pas?

    ReplyDelete
  25. Kαι εγω θέλω να σταθώ στη φράση για την απερισκεψία της στιγμής.
    Μερικές φορές μια απερισκεψία όχι μόνο δεν συγχωρείται αλλα κοστίζει πολλαπλάσια του βάρους της.
    Πουλημένος διαιτητής, το τίποτα στο δίνει κόκκινη κάρτα.

    ReplyDelete
  26. @tzonakos
    "το τίποτα στο δίνει κόκκινη κάρτα"

    Έχω σταματήσει να το σκέφτομαι γιατί η απελπισία μου σμπαράλιαζε το μυαλό.

    Ωραία κουβέντα Δευτεριάτικα:-(

    ReplyDelete
  27. Καθώς περνούσα τυχαία πήρε το αυτί μου το "Wish you were here"Δε χτυπάω κουδούνι,βρήκα το κλειδί πάνω στη πόρτα.Μπουκάρω και αράζω στον καναπέ. Σόρρυ αλλά θα βάλω τα πόδια πάνω στο τραπεζάκι έτσι νοιώθω πιο άνετα.Αμάν,έρριξα κατά λάθος το βιβλίο κάτω.Είμαι λίγο ατσούρμπαλη.Εξ άλλου ποιός νοιάζεται τώρα για απερισκεψίες!Βάλε κρασί και βάλε το wish σε ριπλέι μέχρι να τελειώσει το κρασί μου.
    Αν δε σου κάνει κόπο φέρε το μπουκάλι όλοκληρο εδώ.
    Βάλε και άλλα Pink.Ασε θα διαλέξω εγώ.Μια και είμεστε στο WISH πάμε στο SHINE ON YOU CRAZY DIAMOND.
    Σε αναστάτωσα.ΟΚ φεύγω.Για λίγο. Θα ξανάρθω.
    Ωχ ξέχασα να συστηθώ!
    Ανάσα του βορρά.Χάρηκα!

    ReplyDelete
  28. @Ανάσα του Βορρά: Καλωσόρισες και σαν το σπίτι σου. Το μπουκάλι του κρασιού είναι πάντοτε στο τραπέζι, γιατί μισώ τις διαδρομές μέσα στο σπίτι. Για το τέλος, σου κρατάω το "Dark side of the moon".

    ReplyDelete
  29. Ε!'Αμα είναι να βάλεις και το "DARK"... μαύρο dark που μας έφαγε! Φέρε ότι έχεις σε ξύδια, μάζεψε τα γυαλικά και τα εύθραυστα γενικώς σε ασφαλές μέρος και ετοιμάσου να με φιλοξενήσεις.
    "Δεν πάω σπίτι μου απόψε"!

    ReplyDelete
  30. @Ανάσα του Βορρά: Γιατί πρέπει να κρύψω τα εύθραυστα; Εκτός από το ατσούμπαλο, σε χαρακτηρίζει και η μανία καταστροφής;

    ReplyDelete
  31. 'Οχι κάθε άλλο!Είμαι πολύ "ηπίων" τόνων.Το "αλλού χέρια αλλού πόδια" με προβληματίζει. 'Οχι εμένα δηλαδή, εγώ το αποδέχτηκα το κουσούρι μου. Οι άλλοι έχουν πρόβλημα που τους κάνω ζημιές.

    ReplyDelete
  32. @Ανάσα του Βορρά: "Αλλού χέρια κι αλλού πόδια." Ωραία! Σπάει και τη ρουτίνα.

    ReplyDelete

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...