February 25, 2008

Η άβυσσος της ψυχής


 «Θα μπορέσεις σε παρακαλώ, να μου μεταφράσεις αυτό το ποίημα;»
«Βεβαίως.»
«Πότε θα μου το δώσεις;»
«Όταν σε δω.»
«Δηλαδή του χρόνου; Μα το θέλω απόψε, για να το μελετήσω.»
«Όταν σε δω, θα στο δώσω ιδιοχείρως.»
«Με υποχρέωσες, ας αλλάξουμε θέμα. Το μεσημέρι με το διάβασμα, αποκοιμήθηκα και είδα όνειρο… Δε θυμάμαι τίποτα. Είναι πολύ συγκεχυμένα όλα στο συνειδητό μου, αλλά αυτά που μου έχουν μείνει έντονα, είναι δύο πράγματα: Το όνειρο είχε σχέση με σένα και ένιωθα φοβερό άγχος! Ξύπνησα πολύ ανήσυχη.»


«Σε αγχώνω και στον ύπνο σου δηλαδή.»
«Στο όνειρο ήταν πολύ έντονο το άγχος. Δυσφορία. Μάταια προσπαθούσα να θυμηθώ τι είχα δει! Πιο πολύ πρέπει να είχε να κάνει με τη μεταξύ μας σχέση. Δεν είμαι όμως σίγουρη, τέλος πάντων.»
«Τι θα κάνεις το Σαββατοκύριακο;»
«Τί εννοείς;»
«Επειδή είναι σαφές ότι μόνο Σαββατοκύριακο μπορούμε να βρεθούμε, έλεγα μήπως....»
«Σου ’χω πει να μη με ρωτάς αυτό το πράγμα! Με πιέζεις πολύ και μου δημιουργεί άγχος!»
«Ο.Κ. με συγχωρείς.»

Αρκετή ώρα αργότερα:

«Γιατί δεν μου είπες ότι αυτό που σου ζήτησα, το ότι το ήθελα απόψε, σε άγχωσε;»
«Γιατί δεν ήθελα να σε στεναχωρήσω. Το ’κανα από καλή πρόθεση.»
«Αυτό είναι ανειλικρίνεια.»
«Πώς;»
«Ναι. Δεν είσαι ειλικρινής απέναντί μου.»
«Υπερβάλλεις.»
«Αυτό που σου λέω. Μην προσπαθείς να παρουσιάσεις το θέμα όπως θέλεις εσύ.»
«Σου λέω ότι δεν είχα κακή πρόθεση. Το ’κανα για να μην εκνευριστείς.»
«Δεν μ’ ενδιαφέρει γιατί το ’κανες. Εγώ ξέρω ότι είσαι ανειλικρινής. Και δεν μ’ ενδιαφέρει ό, τι κι αν πεις.»

8 comments:

  1. Πανικός είναι το άγχος που μας κάνει να τρέχουμε πρός τα μπρός.Οταν το άγχος γίνει πανικός τότε θα βρεθεί και η λύση.
    Δεν ξέρω αν οι λύσεις του πανικού είναι ικανοποιητικές αλλά σίγουρα είναι ανακουφιστικές.
    Και βέβαια είναι και αυτές μια κάποια λύση.
    (Κάτι έχω πάθει με τον Καβάφη από χθές να θυμηθώ να το πώ στον ψυχαναλυτή μου)

    ReplyDelete
  2. Εμ, μήπως είχε ξεχάσει να πάρει το χαπάκι για τον θυροειδή; Ξέρω, ρίχνω το επίπεδο, αλλά κάτι τέτοιοι διάλογοι πάντα σε τέτοιες σκέψεις με στέλνουν...

    ReplyDelete
  3. ΧΙΛΙΑ ΣΥΓΝΩΜΗ-ΚΑΙ ΑΚΟΜΑ ΠΑΡΑΠΑΝΩ.
    Ξέχασα να σου πώ χρόνια πολλά γιά την χθεσινή σου εορτή.

    ReplyDelete
  4. Exω ζήσει ακριβώς την ίδια κατάσταση. Ξέρω για τι πράγμα μιλάς.
    Ειναι μαθηματικά βέβαιο οτι η ανειλικρίνια αργά ή γρήγορα θα σκοτώσει την σχέση.

    ReplyDelete
  5. @Tzonako: Στις σχέσεις, φίλε, δεδικασμένα δεν υπάρχουν. Ελπίζω. Καλημέρα σου.

    ReplyDelete
  6. @Tzonakos: Καλημέρα, προσυπογράφω την απάντηση του Τιμωρού.

    @Timoros: Σωστός!

    ReplyDelete
  7. Εμένα γιατί το όλο concept μου έβγαλε κάτι σε "δουλειά δεν είχε ο διάολος, μαμούσε τα παιδιά του"?

    Χαλαρώστε ρε παιδιά. Οι ανθρώπινες σχέσεις παλεύονατι και μόνο μια ματιά. Μην κολλάμε στα λόγια. Αμάν με τη φιλολογία πια

    Καλημέρες ;-)

    ReplyDelete
  8. @Mad: Καλημέρα, αυτή είναι η διάγνωσή σου;

    ReplyDelete

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...