Μια "βόμβα" μπόμπα...

Στην αρχή μας είπαν ότι η "βόμβα" βρέθηκε κάτω από κάθισμα. Μετά ότι βρέθηκε πάνω σε κάθισμα. Μετά ότι η συνδεσμολογία της "βόμβας" παρέπεμπε σε γνωστή τρομοκρατική οργάνωση. Μετά ότι δεν παρέπεμπε σε γνωστή τρομοκρατική οργάνωση. Μετά ότι δεν ήταν "βόμβα" αλλά εμπρηστικός μηχανισμός. Η μόνη άποψη στην οποία έμειναν σταθεροί από την αρχή, ήταν το όνομα της οργάνωσης, "Αντάρτικο πόλεων".  Βέβαια, αυτό δεν θα μπορούσαν να το αλλάξουν στην πορεία, γιατί τα "βαφτίσια" έγιναν τηλεφωνικά σε δύο τηλεοπτικούς σταθμούς. Αυτό σκέφτηκαν και σ' αυτό έμειναν σταθεροί.

Επέμειναν στην ονομασία γιατί τους άρεσε και το "πρωτότυπο" όνομα. Το γεγονός ότι παραπέμπει σε μια ολόκληρη κατηγορία οργανώσεων που μάχονται ένα καθεστώς και όχι σε μια συγκεκριμένη τέτοια, για τους "εγκεφάλους" του υπουργείου ΠΡΟΠΟ είναι δευτερεύον.

Η υπόθεση είναι τόσο "καλά" οργανωμένη, που τη θεωρία της προβοκάτσιας τη "βλέπει" και το Spiegel.  Aν δε σκεφθούμε το κλασσικό "ποιός είχε να κερδίσει από μια έκρηξη σε βαγόνι του μετρό;", η απάντηση είναι πολύ εύκολη. Βοηθά σε αυτό και η διεθνής εμπειρία.

Ένα τέτοιο γεγονός θα οδηγούσε στην τρομοκράτηση μιας μερίδας κόσμου. Αυτοί θα κλείνονταν στα σπίτια τους και θα ξεχνούσαν κάθε διεκδίκηση για τα σοβαρότατα προβλήματα που αντιμετωπίζουν. Τώρα μάλιστα που σε αυτή την "ευνομούμενη" χώρα ψηφίστηκε νόμος που δεν επιτρέπει τη δίωξη αστυνομικών με τη διαδικασία του αυτοφώρου, για αδικήματα που έκαναν κατά την τέλεση των καθηκόντων τους, αυτοί οι άνθρωποι έχουν κάθε λόγο να σταματήσουν να διαμαρτύρονται.

Από την άλλη πλευρά, ένα τέτοιο γεγονός θα οδηγούσε σε αναβολή των εκλογών, λόγω της σοβαρότητάς του. Αυτό θα ικανοποιούσε ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, αλλά και τους δανειστές, γιατί θεωρούν πλέον πιθανό το σενάριο τα δύο αυτά κόμματα να μην συγκεντρώσουν στις εκλογές τους 151 βουλευτές αθροιστικά.

Μετά τους νεκρούς της MARFIN, είναι σαφές ότι το καθεστώς δεν φείδεται ούτε ανθρώπων προκειμένου να πετύχει τους στόχους του. Το ερώτημα που παραμένει αναπάντητο είναι γιατί διάλεξε αυτή τη μέρα να παραιτηθεί ο Παπουτσής, για να διεκδικήσει την αρχηγία των σοσιαληστών.