Μια ζωή δήθεν...

Όποιο αξίωμα αναλάμβανε, έμενε στην ιστορία για αρνητικούς πάντα λόγους. Ως δήμαρχος Αθηναίων, απέκτησε το τίτλο του καγκελάριου από τα κάγκελα που έβαλε στα πεζοδρόμια του κέντρου της Αθήνας και όπου πολλοί εποχούμενοι έχασαν τη ζωή τους, χωρίς καμιά συνέπεια για τον υπαίτιο. Ως υπουργός Υγείας, έμεινε Πάκης και στην ιστορία, γιατί δεν βρήκε να πει μια λέξη για τις καταγγελίες της Αμαλίας Καλυβίνου, της αδικοχαμένης από τον εσμό που κάλυπτε ο Αβραμόπουλος. Αργότερα, είχε τη "φαεινή" ιδέα ως υπουργός Υγείας πάλι, να παραγγείλει εκατομμύρια εμβόλια που δεν χρειάστηκαν ποτέ. Ούτε γι' αυτές τις περιπτώσεις είχε συνέπειες. Αντιθέτως, ο Έλληνας τον τιμά, όπως ψηφίζει Χ.Α. μπορεί να ψηφίζει και Αβραμόπουλο...

Χθες, διέταξε έρευνα για τα δημοσιεύματα που θέλουν στελέχη του στρατού να εκπαιδεύουν τα κομπλεξικά της Χ.Α. στα όπλα, στις μάχες και γύρευε τί άλλο. Δηλώνοντας και αυτός έκπληκτος, λες και δεν γνωρίζει τον τρόπο σκέψης και τη νοοτροπία της πλειοψηφίας όλων των ενστόλων, εξαιρούνται οι νοσοκόμες και οι θυρωροί των ακριβών ξενοδοχείων. Αγνοεί ο Αβραμόπουλος ότι η αποχουντοποίηση δεν έγινε ποτέ στο κράτος, πόσο μάλλον στο στρατό. Ούτε τη σημειολογία της στολής γνωρίζει. 

Η Χ.Α. έχει διεισδύσει στο στρατό όπως και στην αστυνομία. Η "φύση" αυτών των σωμάτων το καθιστούσε βέβαιο, ότι η διείσδυση αυτή θα γινόταν. Πρέπει να έχεις τα χαρακτηριστικά του Αβραμόπουλου, να είσαι μια ζωή δήθεν, για να δηλώνεις έκπληκτος για κάτι που γνωρίζουν ακόμα και οι πέτρες...